64

Ik was vorige week m’n portomonee vergeten. Normaal geen probleem, dan leen ik het van een collega. Maar nu had ik vergaderingen in een ander gebouw en moest dus een manier vinden om aan eten (lunch) te komen. Ik bedacht me dat ik nog wisselgeld had in m’n auto maar bij aankomst bleek daar slecht 64 cent te liggen. En wat blijkt? Het goedkoopste product dat je  in onze kantine kan kopen is een donut… van 65 cent! Ik ben niet gelovig maar denk toch dat een hogere macht mij probeert duidelijk te maken dat elke cent telt. Mocht die hogere macht ook blogs lezen dan wil ik bij deze melden dat de boodschap is doorgekomen!

Op dezelfde dag besloot Jackie om met m’n ouders te gaan shoppen bij ToysRUs. Ze heeft ontdekt dat ze moet sparen als ze iets wil kopen en grijpt elke gelegenheid aan om dingen te verkopen of diensten te verrichten in ruil voor dollars. Ze heeft limonade en koekjes verkocht, haar kamer opgeruimd en ander huishoudelijke taken verricht. Hoogste tijd om haar ‘salaris’ bij ToysRUs te gaan besteden. Ze kocht twee poppen en nog wat andere kado’s voor in totaal tachtig(!) dollar. Het hele bedrag werd betaald met haar eigen spaargeld… en dat terwijl ik een paar mijl verderop naarstig op zoek ben naar een extra cent om een donut te kunnen kopen!
Die boodschap is dus ook doorgekomen: ik ga sparen!