Onze ervaringen hier zijn zijn tot nu toe een beetje surrealistisch. Iedereen is vriendelijk, mensen spreken je spontaan aan voor een praatje, onze voordeur staat altijd open, pakketjes (ook laptops, iPads etc.) worden voor de deur gelegd als we niet thuis zijn en de kinderfietsjes en ander speelgoed van de kids staat gewoon buiten (of de garagedeur staat wagenwijd open). In de anderhalf jaar dat we hier wonen heb ik nog geen toeter in het verkeer gehoord, laat staan een middelvinger gezien. Er is in de hele omgeving geen grafitti te bekennen (m.u.v. 1 brug over de snelweg), collega’s laten hun laptop op de achterbank van de auto liggen als ze uit gaan. En in winkelcentra steelt niemand de parapluies of de kinderwagentjes die gratis ter beschikking gesteld worden. Zelf het kinderspeelgoed dat de gemeente heeft aangeschaft voor gebruik in de parken (auto’s, skelters, schepjes etc) blijft keurig achter.
Maar het is niet allemaal rozegeur en maneschijn. Mijn moeder vierde haar verjaardag in Chuck E. Cheese (een kinderspeelparadijs waar Jackie graag heenwilde) en toen ze even niet oplette was haar bakje met muntjes weg. Het was weliswaar maar $10 aan muntjes, maar toch. En vandaag belde Hilde met de mededeling dat de autoruit van de huurauto van m’n ouders was ingeslagen, voor de deur van hun appartement in Newcastle! De buit: Hilde’s Garmin nuvi 255W routeplanner.
Het zal ongetwijfeld de krant halen want er gebeurt verder weinig in Newcastle maar het bewijst tevens: hufters heb je overal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten