Inboedel

Aan hoeveel spullen ben je echt gehecht?

Dat vragen Hil en ik ons nu dagelijks af. We zitten hier nu twee weken en het duurt nog minstens 6 weken voordat onze inboedel per boot arriveert. Ook de luchtvracht is er nog niet. Die zou er meteen moeten zijn maar ik denk dat onze verhuiscoordinator een beetje heeft liggen slapen.

We zijn namelijk opgezadeld met 'Molly Agare', een dame die de verhuizing vanuit Amerika coordineert en op z'n zwakst gezegd niet echt 'customer friendly' is. We proberen al dagen een teken van leven van haar te krijgen maar op al onze vragen waar de luchtvracht blijft zwijgt Molly in alle toonaarden. Pas nadat we e.e.a naar haar baas (en de baas-van-haar-baas) hadden geescaleerd kwam er antwoord: "de spullen staan bij de douane. Over 1 a 2 weken leveren we het af".
Molly is een vrouw van weinig woorden...

We zitten dus ongeveer een maand zonder eigen spullen. Thuis hebben de verhuizers minstens 100 dozen met spullen ingepakt maar om heel eerlijk te zijn missen we weinig. We zien op dit moment eigenlijk meer nadelen dan voordelen:

• Past de eettafel in het nieuwe interieur? (paste hij in het oude interieur?)
• Waar gaan we ooit die grote grijze kast die in de eetkamer stond plaatsen?
• Waarom hebben we in godsnaam ons krakkemikkige bed meeverhuisd terwijl we hier voor redelijk weinig geld een nieuw "Heavenly" bed kunnen kopen?

Sterker nog, de mensen die hun huis aan ons willen verhuren, hebben ook al aangeboden om al hun spullen te laten staan. Dan hadden we helemaal niets meer nodig gehad. Nu moeten we ze vragen om alles mee te nemen omdat onze troep over 6 weken arriveert. Zelfs de 6 jaar oude prullenbak wordt meeverhuisd!

Als je emigreert dan ga je alles relativeren. Onze lievelingsbank wordt weer gewoon de bank die we voor een prikkie op marktplaats kochten, de eettafel willen we eigenlijk direct na het uitpakken weggooien en de poef is eigenlijk ook al jaren aan vervanging toe. Het enige wat ik echt mis is mijn computer :-)