Uit eten met de kids gaat normaal gesproken prima. Marcus geeft zowieso geen kik zolang hij maar genoeg gegeten heeft en Jackie is altijd zo druk aan het kleuren dat ze vergeet dat ze eigenlijk een kind van 4 is. Gisteren, na onze huizenjacht, besloten we daarom een hapje te eten bij Hector's in Kirkland. Een restaurantje vergelijkbaar met het failliette Pepi's in Bussum.
Tijdens het eten kreeg Jackie opeens het idee om onder de tafel te gaan zitten. Ze kroop van de ene kant naar de ander kant van de tafel en riep daarbij "kiekeboe!"...
En dat wel 1000 keer!
Ook gaf ze Marcus, die aan de andere kant lag, veel te harde kusjes, het leek wel een soort aanval. Hij schrok zich rot. Die gekke eigenschap heeft ze van Joeri. 
Marcus barstte vervolgens in tranen uit en Hil en ik hadden onze handen vol om hem te kalmeren. Ondertussen hoorde we links en rechts "kiekeboe!". Tijd om in te grijpen!
Ik waarschuwde Jackie en verzon dat de serveerster ons al had gewaarschuwd en had gezegd dat Jackie het restaurant moest verlaten als ze hiermee doorging.
"Nee hoor, dat verzinnen jullie maar" antwoorde Jackie eigenwijs. "Die serveerster heeft helemaal niets gezegd". En hup, ze zat weer onder de tafel.
Is ze nou helemaal gek geworden??? Wij wezen naar de andere gasten en zeiden dat die ook allemaal netjes zaten te eten. "Maar-dat-zijn-geen-kin-de-ren" zei ze irritant en met nadruk op iedere lettergreep. "Ik zie hier geen kinderen, hoor."
Dit was de druppel. "Geen drakenverhaal vanavond en geen boekje!
Marcus had er inmiddels ook genoeg van en wilde opeens alleen nog maar rechtop zitten. Zodra we 'm neerlegden begon ie te mekkeren. Hil moest met een hand haar eten opeten terwijl ze met de andere hand Marcus probeerde stil te houden.
En ik moest na iedere hap Jackie vragen om de andere gasten met rust te laten.
WAT EEN RAMP!
We gaan zo snel mogelijk een oppas zoeken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten