Perfectie

Ik ben er op deze reis achtergekomen dat Joeri waarschijnlijk niet mijn broertje is. Ik denk nu dat mijn echte broertje is omgeruild bij de geboorte en Joeri eigenlijk de zoon is van een onbekend echtpaar uit Singapore. Niet alleen lijkt hij een beetje op een Chinees, hij heeft ook nog eens dezelfde perfectionistische trekjes als een gemiddelde inwoner uit Singapore. Alles hier in Singapore lijkt perfect te zijn geregeld. Bij de douane is alles perfect, koffers komen precies op tijd en de shuttle vertrekt op de seconde precies.

De eerste keer dat ik Joer dacht te herkennen was gisteren tijdens het diner. De ober had namelijk 5 minuten nodig om mijn bord, mes, vork en glas perfect recht neer te leggen. Daarvoor verplaatste hij ales wel 3 keer om er vervolgens achter te komen dat het toch nog net niet goed lag. Toen hij klaar was kwam er een andere ober, schijnbaar hoger geplaatst, die wat stokbrood bracht en mijn wijnglas nog een paar millimeter opschoof om het nog net iets perfecter te positioneren.

Ook de service bij de hotelreceptie is perfect. De baliemedewerker voert die perfectie door tot in het kleinste detail. Als hij je creditcard en/of paspoort teruggeeft doet hij dat met twee handen, alsof het een zeer zeldzaam en waardevol document betreft. Vervolgens loopt hij mee naar de lift en drukt daar het knopje in van de juiste verdieping. Je zou je immers kunnen vergissen en verdwalen... Eenmaal in de hotel kamer blijken ook alle handoeken en tijdschriften kaarsrecht te liggen. Joeri zou hier geen oog dicht doen van opwinding...

Vandaag was ik in naar ToysRus gegaan om wat cadeau's te kopen voor Jackie. Aan de kassa vraag ik of mijn cadeaus ingepakt kunnen worden. Wat er vervolgens gebeurde heb ik nog nooit meegemaakt. Alles in Singapore gaat snel en efficient, behalve het inpakken van cadeautjes:

• het meisje meet elk cadeau nauwkeurig op
• Vervolgens knipt ze het cadeaupapier precies op maat.
• Elke vouw wordt voorgevouwen zodat hij strak en recht is.
• Elke vouw is precies evenwijdig aan de rest
• Het het plakband is precies even lang als het papier breed is.
• Als het net iets te kort dan wordt een nieuw stukje gebruikt.
• Ze plakt het plakband alleen op de hoeken en niet midden over het cadeau.
• Van het overgebleven papier maakt ze een waaier of ander vormpje.

Het is een kunstwerk op zich, bijna zonde op uit te pakken. Tijdens het inpakken heb ik meerdere malen gezegd dat het voor een kind van 4 is, en dus niet zo netjes hoeft. Maar het meisje kan het niet helpen, ze is een perfectionist. Het hele process duurt daardoor letterlijk 45 minuten, en dan overdrijf ik geen minuut.

Joeri zou waarschijnlijk op slag verliefd geworden zijn op dit meisje maar ik werd er gek van en heb in de tussentijd een Nintendo DS Lite gekocht met wat spelletjes. Dat terwijl ik helemaal niet van plan was zo'n ding te kopen. Maar een niet-perfectionist zoals ik wordt gek van ongeduld als hij 10 minuten moet wachten voordat zijn cadeau is ingepakt is. Later bedacht ik me dat het misschien wel een truc is om mensen te verleiden dit soort impulsaankopen te doen.
Slimme zakenlui hier in Singapore!