Heb net per ongeluk een hapje genomen uit Marcus' wang. Kon het niet helpen. Gisteren ook al z'n voetje opgegeten... kind is ook om op te vreten! En hij ruikt ook zo lekker. Ik moet me echt inhouden om niet daadwerkelijk een hapje te nemen. Dat doet de natuur wel goed trouwens. Ze zorgt ervoor dat babies er schattig uitzien, lekker ruiken en leuke geluidjes maken en daardoor vergeet je direct de slapeloze nachten en de vele poepluiers.
Marcus begint nu zelf ook door te krijgen dat hij wat in te brengen heeft. Langzaam maar zeker gaat hij meer en meer eisen stellen. Zo heeft hij ontdekt dat het wel lekker is om in slaap gewiegd te worden. De laatste tijd wil hij dus dat we hem oppakken, een muziekje aanzeten en gaan dansen tot hij in slaap valt. En als je hem dan terug legt in z'n bed dan wordt hij direct wakker en begint net zo lang te brullen totdat je 'm weer oppakt en verder gaat dansen. Wel grappig dat je zo'n kleine Smurf zo leert kennen. Met Jackie hebben we ook halve marathons afgelegd binnenshuis...
O jee, hij is weer wakker geworden, tijd om een deuntje Lionel Richie op te zetten en een dansje te doen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten